บราซิลในช่วงปิดฤดูกาล: จะเป็นทางออกในตลาดซื้อขายนักเตะช่วงฤดูหนาวของเวสต์แฮม ยูไนเต็ด ได้หรือไม่? ตลาด | อเมริกาใต้ | นักเตะ
ลีกบราซิลกำลังจะจบลง โดยวันสุดท้ายได้กำหนดไว้ในวันที่ 7 ธันวาคมในช่วงเวลานี้ของปี คำถามเดิมๆ ก็มักจะกลับมาอีกครั้ง: เวสต์แฮม ยูไนเต็ด ควรหันความสนใจไปทางใต้สู่ทวีปอเมริกาใต้หรือไม่? ความคิดนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่แต่อย่างใด ผมยังจำได้ถึงช่วงซัมเมอร์ที่ทิม สตีเดน เป็นผู้ดูแลเรื่องการซื้อขายนักเตะ – มันแทบจะเป็นศูนย์กลางของข่าวลือเกี่ยวกับนักเตะบราซิล โดยมีชื่อนักเตะมากมายถูกพูดถึงและสร้างความฮือฮาไม่น้อย ท้ายที่สุดแล้ว มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่กลายเป็นการเซ็นสัญญาจริง: ลูอิส กิลเยร์เม
พูดตามตรง กิลเยร์เมยังไม่สามารถปรับตัวเข้ากับพรีเมียร์ลีกได้อย่างเต็มที่ และดูเหมือนจะกำลังประสบปัญหาอยู่บ้าง แต่หมายความว่าเราควรตัดใจจากการเซ็นสัญญานี้ว่าเป็นความล้มเหลวเลยหรือไม่? ผมคิดว่ามันยังเร็วเกินไปที่จะตัดสินแบบนั้นนักเตะดาวรุ่งที่ก้าวขึ้นสู่พรีเมียร์ลีกโดยตรงจากบราซิลจะต้องเผชิญกับสภาพแวดล้อมฟุตบอลที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง ความเร็วของเกม ความแข็งแกร่งทางร่างกาย แม้แต่สภาพอากาศและภาษา ล้วนเป็นอุปสรรคสำคัญ ความยากลำบากที่เขาต้องเผชิญเป็นเครื่องเตือนใจอย่างชัดเจนสำหรับผู้ที่คาดหวังเกินจริงเกี่ยวกับตลาดนักเตะจากอเมริกาใต้—เส้นทางนี้ไม่เคยง่ายเลยแม้แต่น้อย
อย่างไรก็ตาม ตลาดบราซิลยังคงมีเสน่ห์ไม่เสื่อมคลายสำหรับเวสต์แฮม ยูไนเต็ด ในปัจจุบัน ข้อบกพร่องของทีมเป็นที่ประจักษ์ชัดสำหรับทุกคน – ต้องการการเสริมทัพในแนวรุก, กองกลาง และแนวรับ และนี่ไม่ใช่ความลับแต่อย่างใด สำหรับนักเตะบราซิลที่เพิ่งจบฤดูกาลเต็ม พวกเขากำลังอยู่ในสภาพร่างกายที่ดีที่สุดแต่ต้องเผชิญกับการพักยาวนักกีฬาอาชีพกลัวไม่มีแมตช์มากที่สุด ข้อเสนอจากพรีเมียร์ลีกในช่วงเวลานี้สัญญาว่าจะเป็นการผสานเข้ากับครึ่งฤดูกาลของการแข่งขันระดับสูงสุดอย่างราบรื่น – เป็นเสน่ห์ที่จับต้องได้จริงๆ
แก่นแท้ของมันยังคงเป็นเรื่องของเงิน เมื่อพิจารณาถึงนักเตะชาวบราซิลที่เชื่อมโยงกับเวสต์แฮม ยูไนเต็ดในช่วงตลาดซื้อขายนักเตะครั้งล่าสุด นอกเหนือจากริชาร์ด ริออสที่ต่อมาทำผลงานได้ดีในลีกโปรตุเกสแล้ว ส่วนใหญ่มีมูลค่าต่ำกว่าสิบล้านปอนด์ ซึ่งนี่เป็นโอกาสทางธุรกิจที่ค่อนข้างชาญฉลาดแทนที่จะทุ่มเงินหลายสิบล้านเพื่อดึงนักเตะดาวดังจากลีกชั้นนำของยุโรปที่อาจไม่สามารถปรับตัวได้ การกระจายงบประมาณและใช้เงินจำนวนเดียวกันเพื่อดึงนักเตะดาวรุ่งชาวบราซิลที่มีแววสองหรือสามคนกลับมาจะมีความคุ้มค่ามากกว่า
พูดง่ายๆ ก็คือ วิธีการนี้สรุปได้ว่าเป็นการเล่นเกมแห่งความน่าจะเป็น เซ็นสัญญากับผู้เล่นสามคน หากมีเพียงคนเดียวที่พัฒนาเป็นนักฟุตบอลระดับพรีเมียร์ลีก การลงทุนโดยรวมก็คุ้มค่า แม้ว่ากลยุทธ์นี้อาจฟังดูเหมือนการเล่นกับไฟและขาดความซับซ้อนทางแท็คติก แต่สำหรับสโมสรอย่างเวสต์แฮม ยูไนเต็ด ที่ไม่สามารถแข่งขันทางการเงินกับทีมชั้นนำได้ นี่อาจเป็นเส้นทางที่สมเหตุสมผลที่สุดในการอยู่รอด การบริหารทรัพยากรอย่างชาญฉลาดนั้นดีกว่าการแสร้งทำเป็นอะไรที่ไม่ใช่ตัวคุณเอง
แน่นอนว่าการซื้อผู้เล่นในบราซิลไม่เคยเป็นเรื่องง่ายเหมือนการเลือกสินค้าในซูเปอร์มาร์เก็ต ความวุ่นวายของสโมสรกับโบตาโฟโก้เกี่ยวกับการย้ายทีมของจอห์น วิคเตอร์เมื่อฤดูร้อนปีที่แล้วยังคงอยู่ในความทรงจำของทุกคน เหตุการณ์นี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าตลาดอเมริกาใต้สามารถเป็นตลาดที่อันตรายเพียงใด ไม่ใช่แค่เรื่องของผู้เล่นที่มีพรสวรรค์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงเครือข่ายเอเย่นต์ที่ซับซ้อนและปัจจัยนอกสนามอีกมากมาย การเจรจาทุกครั้งเปรียบเสมือนเกมหมากรุกการรักษาผู้เล่นที่คุณตั้งเป้าหมายไว้จากตรงนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ดังนั้น การหันกลับมาสนใจบราซิลอีกครั้งไม่ได้หมายความว่าบราซิลมีทางแก้ไขปัญหาทั้งหมด แต่เป็นเพียงทางเลือกที่มีเหตุผลและควบคุมค่าใช้จ่ายได้ค่อนข้างดีในช่วงเวลาที่ทีมต้องการเสริมกำลังอย่างเร่งด่วนและตลาดการซื้อขายนักเตะมีราคาสูงเกินไปโดยทั่วไปสำหรับฝ่ายบริหารของเวสต์แฮม ยูไนเต็ด การที่พวกเขาจะมีความกล้าหาญและความมุ่งมั่นที่จะกลับเข้าสู่ตลาดซื้อขายนักเตะอีกครั้งหลังจากความวุ่นวายในช่วงซัมเมอร์นั้นยังคงเป็นคำถาม อย่างไรก็ตาม หากพิจารณาจากเอกสารเพียงอย่างเดียว ทิศทางนี้ถือว่ามีความสมเหตุสมผลในเชิงกลยุทธ์